Kiedy po zakończeniu drugiej wojny światowej okazało się, że w wyniku działań wojennych brakuje po prostu wystarczającej ilości lokali mieszkalnych dla ludności podjęto próby naprawienia tej sytuacji. Niestety kolejne pięciolatki nie przynosiły spodziewanych rezultatów i zdecydowano poszukać rozwiązania pozwalającego budować stosunkowo tanio, szybko i efektywnie czyli dostarczając dużą ilości mieszkań. Rozwiązaniem tym były bloki mieszkalne budowane w technologii tak zwanej „wielkiej płyty”. Cechą charakterystyczną tego sposobu budowania było budowanie bloków z prefabrykatów przygotowywanych w tak zwanych „fabrykach domów”. Technologia ta okazała się być bardzo obiecująca i w całym kraju zaczęły powstawać całe osiedla mieszkaniowe wykonane przy użyciu tej technologi. W późniejszym czasie zyskały one nazwę mająca raczej negatywny wydźwięk czyli „blokowiska”. Stało się tak ze względu na wiele wad jakie posiadały bloki oraz dużego ich nagromadzenia na ograniczonym obszarze co z kolei maiło negatywny wpływ na warunki życia na tych osiedlach mieszkaniowych.
