Sztuka karolińska ma związek z królem Karolem Wielkim i jego dworem, który podjął się próby odbudowania imperium Rzymian. Architektura karolińska złączyła w sobie nurty sztuki antycznej, wczesnochrześcijańskiej, germańskiej i iryjskiej. Do najzacniejszych wytworów tego nurtu należy z pewnością znany i lubiany pałac królewski w Akwizgranie. Składa się on ze świątyni wzorowanej na położonym w Rawennie kościele. Co ciekawe w jednym z pomieszczeń owego pałacu znajdowała się sala tronowa zbudowana przez późniejszego władcę tych ziem – Ottona I. Sala ta znajdowała się na piętrze poniżej którego odprawiano msze. Pokryte mozaikami sklepienia zostały zbudowane częściowo z marmurów pochodzących z pałacu w Rawennie. Twórcą pałacu w Akwizgranie został architekt Oda z Metzu, który jest najznamienitszym architektem tego nurtu. Inną ciekawą pozostałością po sztuce architektury karolińskiej jest zbudowane w osiemset szóstym roku naszej ery oratorium w Germigny-des-Pres. Równie ciekawym zabytkiem tego okresu jest klasztor w Sankt Gallen.
