Cel stabilnego wzrostu gospodarczego pozostaje w ścisłym związku z celem wysokiego zatrudnienia, ponieważ przedsiębiorstwa, dążąc do zwiększenia produkcyjności i wzrostu gospodarczego, są bardziej skłonne do inwestycji w zasoby kapitałowe, kiedy stopa bezrobocia jest niska. Natomiast kiedy bezrobocie jest wysokie i zakłady produkcyjne są niewykorzystywane, przedsiębiorstwom nie ?płaca się inwestować w dodatkowe fabryki i wyposażenie. Jakkolwiek obydwa te cele są ściśle skorelowane, podejmowane działania mogą być szczególnie ukierunkowane na wspieranie wzrostu gospodarczego przez bezpośrednie motywowanie przedsiębiorstw do inwestycji lub zachęcanie ludzi do oszczędzania, aby zapewnić większe środki dla firm. W rzeczywistości, taki jest cel tzw. działań po stronie podaży, które są skierowane na wspieranie wzrostu gospodarczego za pomocą Bodźców podatkowych dla firm, motywujących do zwiększenia inwestycji w sprzęt i maszyny, oraz dla podatników, motywujących do zwiększenia oszczędności. Dramatyczny spadek rozwoju gospodarczego, jaki miał miejsce na początku .at siedemdziesiątych, doprowadził do coraz większego zainteresowania społeczeństwa polityką oraz środków masowego przekazu w Stanach Zjednoczonych problemami wzrostu gospodarczego. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych wzrost realnego PKB kształtował się na poziomie około 3,5% rocznie, podczas gdy począwszy od 1973 r. tempo wzrostu spadło do 2-2,5% rocznie. Wywołało to żywą debatę na temat możliwości podniesienia stopy wzrostu oraz zastosowania polityki pieniężnej w celu stymulacji wzrostu.
