Początek XIX wieku w architekturze

Dziewiętnasty wiek przyniósł gwałtowne zmiany oraz szybki postęp w transporcie i komunikacji. Wynalazki tego typu jak pociąg, telegraf, elektryczność a później jeszcze telefon i samochód, całkowicie zmieniły zachodnie społeczeństwa. Architekci musieli więc sprostać wyzwaniom jakie przyniósł nowy świat. Rewolucja przemysłowa wstrząsnęła światem architektury a co za tym idzie formy i estetyki. Zwolennicy neogotyku oraz innych stylów historycznych byli niezwykle usatysfakcjonowani gdyż mogli stosować nowe materiały oraz techniki. Jako arcydzieło ówczesnej architektury można przedstawić Clifton Bridge – pierwszy wiszący most w wielkiej Brytanii. Wymiary tego obiektu są imponujące: główne przęsło ma 214 m długości i znajduje się 76 m ponad wąwozem Severn. Inny przykład to palmiarnia w Kew Gardens w Londynie. Przy jej budowie zastosowano kute i lane żelazo, a szkło powtarza łagodne krzywizny konstrukcji. Było to duże osiągnięcie które miało duży wpływ na dalszy rozwój architektury.Prefabrykowane konstrukcje z żela i szkła stały się cudem tej epoki. Pełne krzywizny dachy i delikatna korona żeliwnych kratownic łączone ze szkłem tworzyły idealnie przejrzysta powierzchnię wystawowa jak np. w Pałacu Kryształowym z 1851 roku.Pałac ten wzniesiony został w Hyde parku jako hala ekspozycyjna Wystawy Światowej. Była to niezwykle duża bo mierząca 564 metry prefabrykowana budowla z żelaza, szkła oraz drewna. W konstrukcji sklepienia poprzecznej alei wykorzystano motyw liścia lilii wodnej. Jednocześnie po raz pierwszy w historii architektury zużyto tak wiele przemysłowo produkowanego szkła. Drewniane elementy natomiast dodano dla komfortu psychicznego zwiedzających.Galerie w bocznych alejkach obciążały konstrukcję oraz stanowiły przestrzeń eksploatacyjną, natomiast aleja poprzeczna jest znacznie wyższa od pozostałych i miała 22 metry wysokości oraz wysokości.