W tak ogromnym kraju jak Chiny, gdzie klimat jest wyjątkowo zróżnicowany, wydaje się że powinna panować różnorodność w stylach architektonicznych. Mimo że można zauważyć pewne różnice w poszczególnych regionach to właściwie całe Chiny to jeden styl architektoniczny. Wynika to również z faktu, że w roku 1103 cesarz chiński wprowadził rozporządzenie nakazujące jednolitość stylu budowniczego. Takie wyznaczenie jednorodnego kanonu budowania miało doprowadzić do ujednolicenia całej kultury. Tendencyjna architektura chińska wykazuje w związku z tym niezwykła spójność zarówno pod względem projektowania jak również konstrukcji. W chińskich świątyniach i klasztorach można jeszcze dziś znaleźć ślady zalecenia z początków XII wieku. W Zakazanym Mieście w klasztorze Hunyuan można dostrzec takie same elementy, w dokładnie takich samych kolorach. Jeżeli chodzi o różnice architektoniczne to można je raczej zobaczyć w pojedynczych budynkach takich jak chińskie pagady.Pagady choć kojarzące się z Chinami tak naprawdę wywodzą się z Indii. Są to wysokie wielokondygnacyjne konstrukcje z balkonami ocienionymi wygiętymi ku górze dachami. Początkowo wznoszono je nad podziemnymi salami mieszczącymi podziemne pamiątki, z czasem zaczęły pojawiać się na szczytach pałaców jako elementy dekoracyjne a ich konstrukcje stawały się coraz bardziej skompilowane. Do największych militarnych konstrukcji nie tylko w samych Chinach ale również na świecie, jest ciągnący się Szanhajkuan na wschodzie do Ciajukuan na zachodzie Wielki Mur. Zbudowany by powstrzymać najazd barbarzyńskich plemion z północy, jest obecnie zabytkiem światowego dziedzictwa. Najstarsze pozostałości muru, datowane na mniej więcej 680 rok p.n.e. zostały odnalezione na południowym brzegu Żółtej Rzeki. Budowa muru przy użyciu różnych miejscowych materiałów trwała prawie 1500 lat, do roku 1210.
